In Utrecht-Oost werd stilgestaan bij de bevrijding van de stad Utrecht op 7 mei 1945. Bij het Polar Bear monument in het Hogelandsepark verzamelden zich een kleine honderd mensen voor een feestelijke bijeenkomst.

Na het Brits en Nederlands volkslied, gespeeld door de Koninklijke Brassband Utrecht, eerde burgemeester Sharon Dijksma de vrijheid van de stad en nam toeschouwers nog even mee naar 5 mei 1945; het eerste officiële moment van Duitse capitulatie in Wageningen.
Dijksma: ‘De vrijheid ging al van mond tot mond. De bezetter gaf zich in Wageningen officieel over. Mensen gingen in Utrecht al opgetogen de straat op. Dat was een gekke situatie: Duitse soldaten hielden alle commandoposten nog bezet. De SS patrouilleerde gewoon in de straten.’

De bevrijding van Utrecht volgde twee dagen later. Op maandag 7 mei marcheerde het 49e Regiment Verkenningstroepen (kort genoemd de ‘Polar Bears’) via de Biltstraat de stad binnen.
De dag werd overschaduwd door het lot van tien mannen van de Binnenlandse Strijdkrachten die omkwamen in een vuurgevecht met terugtrekkende soldaten.
Dijksma: ‘De vrijheidsmuziek werd nog een laatste keer wreed verstoord. Op 4 mei herdachten we hen, vandaag vieren we wat zij ons nalieten. Dat doen we door het geluid van ónze vrijheid te laten horen.’

Dijksma gaf daarop het woord aan de zestienjarige Mehrzad Joussefi, kind van Iraans/Duitse vluchtelingen. Joussefi: ‘Ik sta hier als kind van gevluchte ouders in een land waar vrijheid door jongeren vaak als vanzelfsprekend wordt ervaren.’ Mehrzad sprak zijn zorg uit over negatieve klanken in de samenleving en sloot zijn woorden af met: ’Laten we in deze prachtige stad elkaars verschillen respecteren en vieren.’ 

Hierna werden bloemstukken bij het Polar Bear-monument gelegd door onder andere de burgemeester, het ‘Utrechts Comité 4 mei- Herdenking’-voorzitter Youri van Dorssen en de Loco-commissaris van de Koning, Huib van Essen.